BABAM..

59 Yaşında öldü babam
Evimizin tahta dış kapısında secdeye durur gibi bulduk
Doktorlar kalp krizi dediler. İnandık.
Oysa babam fakirlik krizinden ölmüştü.
Yada çok cigara içmekten.
Ama kalp krizi dediler.
Mübarek Cuma günüydü. Bardaktan boşalırcasına yağıyordu yağmur.
Cenazeye gelenler dam altlarında beklerken babamın tabutuna damlalar düşüyordu.
Üşüyordu babam. Islanmıştı. Biliyordum.
Köy mezarlığının girişinde ceviz helva satıyordu Dursun ali amca..
Babamın canı helva çekmişmiydi acaba.
Daha çocuktuk. Bir cenazenin arkasında nasıl ağlanır, onu bile bilmiyorduk..
Küçük bir yere gömdüler babamı. Üstüne iki taş bıraktılarki mezar kaybolmasın.
Babam hamallık yapıyordu.
Daha fazla ekmek alayım diye iki buzdolabını sırtına yüklediğini bilirdik.
Hep sırtı ve bacakları ağrırdı babamın.
Hayatın tüm yükünü sırtına almış gibi.
Sarı patetes yemeğini güzel yapardı annem. Babam eve geldiğinde gaynar, gaynar iki tas koydumu önüne babam kendine gelir, Bafra cigarısını içer erkenden yatardı..
Sabah ışımadan kalkardı babam. Mutfaktan bir parça ekmek alıp cigara altı yapardı..
Anemi uyandırmaya kıyamaz , usulca 5 yıllık laci ceketini giyer kapıdan sessizce çıkar giderdi.
Okuma yazması yoktu babamın. Adalet partisine oy verirdi hep.
Beş vakit namazını kılar oruçlarını tutar teravileri kaçırmazdı.
En büyük arzusu hacca gitmekti ama ah yoksulluğun gözü kör olsundu..
Babam hiş aşıkolmuşmudur acaba.
Komşu kızlarının birine yangın durmuşmudur.
Örneğin pişpirik oynamış, tatil yapmışmıdır.
Anama bol desenli bayram fistanları alıp gönlünü yapmışmıdır?
Benim babam cennetlikti..Oradamı acaba?..