ÖZLENEN ÇAĞLAR, ARANAN GÜNLER; BİTMEYEN YOLCULUK...

Bugün biraz geçmişe doğru kanatlanıp masal bahçemizin ufuklarında kanat çırpacağız.
Rabbimiz; yaşayan annelere sevdikleriyle berâber hayırlı, uzun ömürler lûtfeylesin. Vefât edenleri de sevdikleriyle berâber Efendimiz SAV in komşuluğunda buluştursun. Âmîn.
İşte size, çoğumuzun duygularına tercüman olacak, o günleri resmeden hasret cümleleri:
*KAP BİR,  KÂLPLER BİR*
Ahhh ANNE...!
Geri gelsin 5 kardeş oturduğumuz sofralar..
Aynı tabak çanaktan yemelerimiz.
Geri gelsin sen evde yokken evi temizleyip seni mutlu ettiğimiz günler..
Geri gelsin otuzlu yaşların..
Soba yakmanı özledim anne..
Biz yataktayken daha sobanın külünü boşaltırdın ya..
*NASIL DA KIZARDIK SANA!*
Nasıl da ses çıkarırdı.. Nasıl da kızardık sana..
Ama o zahmetin ardından gelen sıcaklık..
Güğümden gelen tıslamalar, sobanında pişen patatesler, ısıtılan tandır ekmekleri,
AH pause tuşuna basıp dondurabilseymişiz zamanı..
Yada geri tuşuna basıp dönsek o doyulmamış günlere..
*YİNE YAKSAN SOBAMIZI!*
O zaman sabahın körü dediğimiz, şimdilerde sabahın nuru olduğunu anladığımız sabahın altısına geri dönsek..
Ve yine yaksan sobamızı.. üstünde demlenen çayımız olsa..
Yataktan çıkmak istemesek biz..
*YİNE ÇAĞIRSAN BİZİ!*
Yere kurduğun sofra..
Sobada kızaran ekmeklerle çağırsan bizi sofraya..
O telaşenin arasında siyah okul önlüğümün düşen yaka düğmesini diksen.. Ahhh anne bu isteklerim ne kadar da ulaşılmaz..
*YAŞASAK O GÜNLERİ YENİDEN!*
Ne kadar basit ne kadar sıradan...
Ama ne kadar değerli anne... Verseler o günleri bana yeniden..
Ah anne paha biçilemez ki... Hatırlar mısın anne?
Beslenme saati için Makarna poşetlerini atmaz biriktirirdin..
Ekmek arası yapardın da makarna poşetine koyardın..
*O YOKLUK NE TATLIYMIŞ MEĞER!*
Çünkü 5 kardeştik..
Ama o yokluk ne tatlıymış be anne..
Şimdi benim çocuğumda memur çocuğu ama bizim çocukluğumuz gibi değil anne..
Bilmiyorum varlık mı iyi yokluk mu?
Biz neyi kaçırıyoruz bu hayatta be anne?
Neyi beceremiyoruz yada bilmiyoruz?
*BİZİM ÇOCUKLAR DA ÖZLEYECEKLER Mİ BÖYLE?*
Sen nasıl becerdin anne bizi o kadar mutlu etmeyi?
Değişen ne?
Benim çocuğum da özleyecek mi çocukluklarını benim özlediğim kadar?
Ha anne...?
(Feyzullah KOÇAK)
*KUZİNE, PATATES, ÇAY!*
Bir kış düşlüyorum çocukluğumdan;
Dışarıda yağan kar,
Kuzine soba üstünde kızarmış ekmek kokusu geliyor burnuma..
Fırınında patates, demlenmiş çay, mis gibi tarhana çorbası.
Sıcacık soba başında yapılan sıcacık sohbetler.
Anneannemin anlattığı masallar , öğrettiği dualar 
O küçük ama çok mutlu olduğum evimi özledim …..  
*MASAL BAHÇESİNDEN FİRDEVS'E*
Bu, masal bahçemiz olan çocukluk günlerinin tadını yâda getiren nostaljik metinlerin ardından bizi rûhen kanatlandırıp Allâh'ın lütfuyla sonsuz güzelliklere, cennet bahçelerine taşıyacak olan bir duâyla köşemizi nihâyetlendirelim inşâllâh:
*GÜNAHLARIMIZI ÖRT, HASENÂT BAHTIMIZI AÇIK EYLE!*
"Allah'ım! Ey kullarının (işlerine) kefil olan, karşılıksız rızıklar veren ve hediyeler dağıtan! Kalbime nur, yüzüme aydınlık, bedenime sağlık ver. Malımı ve ilmimi genişlet. Bana güzel sıfatlar, salih ameller ve niyetler ihsan eyle.
Allah'ım! Senden ayıp ve günahlarımı örtmeni, affını, şefkat ve merhametini, sevgini( Seni sevmeyi ve sevgine mazhar olmayı), yakınlığını, rızanı, cemal-i kerimini müşahede lezzetine nail olabilmeyi istiyorum. Âmîn..."
*BİZDEN DE KALBÎ ÂMİNLERLE*
Mehmet KARATEPE'ye teşekkürlerle berâber duâsına gönülden Âmînlerle sizlere vedâ ederken tekrâr görüşmek ümîdiyle cümleye sevgiler-saygılar sunuyoruz wes'selâm...