KÖYLÜM..

Satacak fındığında yoktur senin şimdi.
Karda düştü yollarına.
Pancarının üzeri beyazlar kaplıdır.
Patates buz tutmuştur toprak altında..
Paranda yokturki inesin pazara doldurasın çuvalını..
Birde askerde oğlun, gurbette okuyan kızın vardır.
Emekli maaşınla kendi naaşını bile kaldıramazken nasıl geçineceksin, ne yiyip ne içeceksin bu karda , fırtınada..
Dağdan kestiğin odunla nasıl ısıtacaksın iki gözlü odanı..
Durumun vahim köylüm. Durumun durum değil.
Köylüm.
Elalem başkanlık ararken biliyorum sen ekmek arıyorsun.
Elalem saraylarda keyif çatarken biliyorum sen kömür derdindesin.
Ve sen hala yoksulluğunu duvara asmış bekliyorsun.
Bak etrafına. Görmüyormusun israfı. Görmüyormusun beyini , akılı, izanı.
Görmüyormusun senden çaldıkları yla sürülen saltanatları..
Sen hala karlar eriyince pancar toplama peşindesin. Patates sökme , pezik dikme peşindesin.
Bu Ordunun her yerine seni dikiyorlar. Körmüsün..
Sen topla pancarını , sarıl fadimene..
Nasıl olsa yeryüzünde kitabın yoksa gökyüzünde Allahın var..