Kıymetli canlar;Sözlerime bir atasözü ile başlamak istiyorum;Ne ekersen onu biçersin.Müslüman bir aile İslam adına ne öğrenmiş ise çocuklarına da mutlaka öğretmelidir. Yaz Kur'an kurslarımız başlamıştır.Kur'an ve dini bilgilerin öğrenmede tam zamanı çoluk çocuğuna da öğretmeye çalışalım. Onların da Kur'ân'dan mahrum kalmamalarını temin edelim. Aynı zamanda bu, Efendimizin anne-babaya yüklediği bir vazifedir.Çünkü Kur'ân öğretmek, aynı zamanda insanın ebedî hayatının kurtulmasına da vesiledir.
Ebû Hüreyre'nin rivâyetine göre Resulullah Sallallâhü Aleyhi Vesellem şöyle buyurmuştur:
"Kim bir çocuğa Kur'an-ı Kerim'i öğretirse, Allah onun boynuna öyle bir gerdanlık takarki,kiyamet gününde önceki ve sonraki insanlar ona hayran olurlar"
Dinimizde bir çocuğun Anne ve baba üzerinde bir takım hakları vardır. Bunlardan birisi de ona Allah'ın kitabını okumayı öğretmesidir. Bunun için müsaitse kendisi öğretir, değilse Kur'ân kursu ve benzeri bir yolla öğrenmesini temin eder. Küçük yaşta Allah'ın kitabını,dini islamı öğrenmeye çalışan çocuk Kur'ân terbiyesi ile yetişmeye, onun feyziyle teneffüs etmeye alışır ve solu cennet olan bir hayat yaşamasını vesile olur, kur’an-ı Kerim takvim Suresi altıncı ayette: Ey iman edenler! Kendinizi ve ailenizi yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten koruyun buyuruyor.
İşte çocuklarımız Kur'ân'ı öğrenmekle kendi mânevî hayatında mesafeler aldığı gibi, hayatı İslam’a ve kitaba uygun bir hayat yaşadığı gibi,anne-babasının ebedî saâdeti için de faydalar temin eder.
Peygamberimizin bir hadislerinde;"Kim Kur'ân okur, öğrenir ve onunla amel ederse, kıyamet gününde anne ve babasına nurdan bir taç giydirilir. Onun ışığı güneşin ışığı gibidir. Onun anne-babasına iki elbise giydirilir ki, dünya malı onunla boy ölçüşemez."
Bugün ilköğretimde okuyan öğrenciler karnelerini alıyor. Bu karne heyecanını öğrencilerle beraber veliler de yaşıyor. Daha şimdiden karnedeki duruma göre alınacak hediyeler düşünülüyor. Çok farklı bir heyecandır karne...
Her yıl öğrencilerimiz iki defa bize karne getirir. Karneyi getirirken, “Baba, anne bak karnemi getirdim” diye sevinçle eve geldiklerinde, heyecanla kucağımızı açıp çocuğumuzu kucağımıza alıp, “Aferin benim oğluma, kızıma” sözlerini duymak isterler.
Şöyle bir düşünürsünüz... Daha dün dünyaya gelmişti sanki.... Ne çabuk da büyüdüler, önlüklerini giydiler ve koskoca bir yıl bitti. Şimdi de karşıma geçip, bana karnelerini gösteriyorlar.Evet, zaman su gibi akıp gidiyor. Zamanı en iyi şekilde değerlendirmek bizim için çok önemli olmalıdır.
İşte bunun için geri hayırlı evlat bırakmak bizim görevlerimizdendır. sizden sonra cami cuma bilen anlını secdeye koyan islam mayası ile mayalanmış,aşısı Yüce islâm olan bu genç dimağlar bizim için çok ama çok önemlidir.
Ben, bu yazımda siz değerli okuyucularımı o küçük karnelere başka bir gözle bakmaya davet ediyorum. Evet, başka bir gözle bakmak.
Aklınıza, aldığınız ilk karneyi hatırlayın. Duyduğunuz ilk karne heyecanını çocuğunuzla birlikte duymaya karar verin. Karneye alelâde bir kağıt parçası değil de, ahirette biz kullara verilecek, dünyada benimsediğimiz inançlar ve yaptığımız amellerin kayıtlı bulunduğu bildirilen defter (kitap) veya mahşerde görülmesinden sonra sahibinin durumunu açıklayan belge diye tarif ettiğimiz Amel Defteri verilmiş gibi baksak acaba nasıl bir duygu içinde oluruz?
O bugün ilköğretimde okuyan öğrenciler karnelerini alıyor. Bu karne heyecanını öğrencilerle beraber veliler de yaşıyor. Daha şimdiden karnedeki duruma göre alınacak hediyeler düşünülüyor. Çok farklı bir heyecandır karne...
Her yıl öğrencilerimiz iki defa bize karne getirir. Karneyi getirirken, “Baba, anne bak karnemi getirdim” diye sevinçle eve geldiklerinde, heyecanla kucağımızı açıp çocuğumuzu kucağımıza alıp, “Aferin benim oğluma, kızıma” sözlerini duymak isterler.
Şöyle bir düşünürsek... Daha dün dünyaya gelmişti sanki.... Ne çabuk da büyüdüler, önlüklerini giydiler ve koskoca bir yıl bitti. Şimdi de karşıma geçip, bana karnelerini gösteriyorlar. Evet, zaman su gibi akıp gidiyor. Zamanı en iyi şekilde değerlendirmek bizim için çok önemli olmalıdır.
Ben, bu yazımda siz değerli okuyucularımı karnelere başka bir gözle bakmaya davet ediyorum. Evet, başka bir gözle bakmak.
Aklınıza, aldığınız ilk karneyi hatırlayın. Duyduğunuz ilk karne heyecanını çocuğunuzla birlikte duymaya karar verin. Karneye alelâde bir kağıt parçası değil de, ahirette biz kullara verilecek, dünyada benimsediğimiz inançlar ve yaptığımız amellerin kayıtlı bulunduğu bildirilen defter (kitap) veya mahşerde görülmesinden sonra sahibinin durumunu açıklayan belge diye tarif ettiğimiz Amel Defteri verilmiş gibi baksak acaba nasıl bir duygu içinde oluruz?
Karneye bakarken, amel defterinizde yazılı olan şeyleri görecek ve gayr-i ihtiyari olarak “Ben yapmadım...” diyeceksiniz. Fussilet suresinde; kulakların, gözlerin ve derilerin, Yasin suresinde de kıyamet günü ağızların mühürlenip ellerin ve ayakların insanın işlediği fiiller şahitlik yapacağını bildirmesi amel defteriyle ilgili olarak Allah Teala’nın kıyamet sahnelerinden bizi haberdar ettiğini göstermektedir.
Bizleri bu dünyaya hangimizin daha iyi iş yapacağını, hangimizin daha iyi bir kul olacağını tesbit için ölümü ve hayatı yaratan Allah (C.C.), bizlerin karnesini, amel defterini görevlendirdiği melekler tarafından yazdırmaktadır.
Kur’an’da zikredilen kitap ve suhufun insan ömrünün muhasebesinin yazılı bulunduğu defter anlamını ifade ettiği gibi, bir çok müfessir tarafından da kişinin hesabının görüldüğünü bildiren bir belge anlamına gelebileceği belirtilmiştir. Ehl-i sünnet alimleri amel defterlerinin bilinemeyeceği, bu dünyadaki defterlere de benzetilemeyeceği görüşündedirler.
Değerli dostlarım,Teşbihte hata olmaz, derler. Bir nebze de olsa, dünyadan misal getirerek, ahireti hatırlayabildiysek ne mutlu...Artık karnelere bir başka gözle bakarız inşallah...
Allah’ın bizlere emanet olan gözbebeğimiz yavrularımızı ve neslimizi Rabbimiz âhir zamanın tüm fitnelerinden muhafaza eyleyip, Kur'ân rûhuyla ve nûruyla süslesin. Bu dünya fani, her gelen göçücüdür, önemli olan ailemizin toplumda vitrini olan çocukların hem dini hemde milli alanda yetişmesinde elbetteki bize düşen görevler çoktur, bizde de bunları yerine getirmeliyiz, aksi taktirde sorumluluktan kurtulamayız.
Menu
