ÇOKTAN YENMİSİZ KENDİMİZİ.. UZATMALARI OYNUYORUZ..

Sesinizin değerini susturulunca anlarsınız..
Sözünüz kurşunlanıyor, sazınız kurşunlanıyor, ruhunuz kurşunlanıyor susuyorsunuz..
Ağaçlarınız kesiliyor, dereleriniz kurutuluyor, güneşiniz çalınıyor. Susuyorsunuz..
Ekmeğiniz çalınıyor. Emeğiniz gasp ediliyor susuyorsunuz..
Kadınlar tekmeleniyor, bıçaklanıyor, öldürülüyor
Gençlerimiz hunharca bombalarım ölüm çiçekleri yapılıyor..
Çocuklarımızın ırzına geçiliyor. Susuyorsunuz..
Bu ülke Nazi kamplarına döndü.
Bu ülke birilerinin çiftliğine döndü..
Siz hala “Ali babanın çiftliğindeki tavuklardasınız..
Ülkemin her yanında gözyaşı var, acı var, sönen ocaklar var.
Çocuklarına simit alamayıp intihar eden babalar var..
Anneler var. Elleri Allah açık dua eden..
Geleceği karatılanlar, geçmişiyle hesaplaşanlar, mazisiyle intikam alanlar var..
Atatürk yakılıyor. Bayrağımız sökülüyor. Canlarımız dökülüyor. Ve susuyorsunuz..
Susuyorsunuz paytak ördekler gibi.
Susuyorsunuz pusuya yatmış köpekler gibi
Susuyorsunuz çakalların puslu , hain gözleri gibi..
Boşuna debelenmeyelim.
Biz kendimizi çoktan yenmişiz. Uzatmaları oynuyoruz..
Hele tamamen susturulunun. O zaman sesinizin değerini anlayacaksınız ama iş işten geçmiş olacak..