VİCDAN...

Ruhlarını satanların vicdanları suskundur. Gözleri görmeyenlerin kulakları duymayanların suskunluğudur bu.

Keşke herkesin ömrü 'Vicdanı 'kadar olsa. Victor Hugo 'VİCDAN' insanın içindeki Tanrı'dır, der. Kurum ve kuruluşları vicdanın sesi olmalı ama vicdanın kendisi değildir. Vicdanı olan her şeyin içinde, insana ait bir şeyler vardır. Büyük bir zulümle veya vahşice işlenmiş bir cinayet veya katliamlar karşısında gayri ihtiyari 'Vicdansızlar 'dememiz tesadüf değildir. Vicdan, her zaman kabul veya ret barındırır.

Bunu her insan kendi içinde yaşayarak karar verir. Vicdanı kendi içinde yaşayan insandır. İnsani vasıfları ve duyarlılıkları olan insandan bahsediyoruz. Kimi insanlar işledikleri suçlardan dolayı vicdanları o kadar çok acı çeker ki vicdanlarını susturmak için başka insanlara saldırır dururlar.

Vicdanları olmayan toplumlarda insanlar arasında kin nefret en üst noktadır. Orada her türlü şiddet ve kaos hüküm sürer. Vicdanlı insanlar, Vicdanlı toplumu yaratırlar. Vicdanlı toplumlar daha Adil daha Özgür olurlar.

Kendi vicdanları yanlış olsa da vicdan öyle bir şeydir ki kendini ısrarla hatırlatır. Gördükleri tüm doğrular iç seslerine dokunarak suçlarını anımsarlar. Vicdan, akılla, şefkatle kendini bulur ve yaşar. İnsan olanın insanın Vicdanı olur. Vicdan azabı öyle bir şeydir ki, son nefesini vermeden bırakmaz insanın peşini...