Etle tırnak gibidir gözünü sevdiğim çay ve simit. Birinin susam ve hamur kokusu, diğerinin de buram buram tüten demli buharı. Ömrümüzün bir parçası, gönlümüzün sevdası bu ikili ama yakında bu ikisine de hasret kalırsak hiç şaşırmayın derim.
Neden mi? Çay en küçük haliyle üç lira, simitte öyle oldu. İkisi toplamda altı lira oluverdi. Tek başıma üç öğünü çay ve simitle geçirsem günde 18 lira, ayda 540 lira. Eşim ve iki çocuğumla birlikte üç öğünü çay ve simitle geçirsek 4 kişilik bir ailenin aylık çay ve simit masrafı 2 bin 160 lira.
Ne yalan söyleyeyim! Emekli maaşımda Bin 800 Lira. Çaya ve simide 360 lira açığım kalıyor beyler, hanımefendiler. O yüzden dedim yakında çaya ve simide hasret kalırsak hiç şaşırmayın diye. Zira bu hesabı yaparken ben çoktan hasret rüzgarına kapıldığımı inanın şimdi gördüm.
Eşimin maaşı kira, elektrik, doğalgaz, su, telefon v.s gibi giderlere ancak yetiyor. Pazar yüzünü bile göremediğimiz aybaşılarında maalesef geldiğimiz nokta budur. Nasıl geçiniyoruz nasıl? Hanımda çalışmasa yandı gülüm keten helva.
Şimdi de ekmeğimiz elimizden gidiyor farkında mısınız? Fırıncılar isyanda. Vatandaş isyanda. Una yapılan zamlar, üreticiyi de, tüketiciyi de perişan etmeye devam ediyor. Büyükşehirlerde ekmek fiyatları yakında 4 lirayı zorlayacak. Haberiniz var mı? Bilmiyorum. Görünen o ki, çay da, simitte, ekmekte artık burnumuzdan gelecek…
Menu
