KADIN...

Mehmet Ziya Odabaş2020-03-17 08:48:06

Yolda yürürken gülse dert, evinde oturup ağlasa dert.. Saçını kapatsa dert, açsa ayrı bir dert.. Çocuğu olmasa dert, karnı burnunda sokağa çıksa dert.. Şort giyse sorun, etek giyse yine dert.. Korunsa dert, çocuğu aldırsa dert.. Evden çıksa dert, evde kalsa dert.. Lafa geldi mi anamız, bacımız; yolda yalnız yürürken müstakbel manitamız.. Çalışsa dert, çalışmasa başka dert.. Eve para getirse dert, getirmese dert.. İşimize geldi mi ayaklarının altı cennet, gelmedi mi Adem'i yoldan çıkaran şehvet.. Savaşta ganimet, barışta esaret..

Etinden çıkarır, memesinden emzirir.. Dişinden arttır; gözünden sakınır.. Kim demiş dokuz ay diye; kadın çocuğunu bir ömür bağrında taşır.. Ana olsa çocuğunun yolunu gözler, eş olsa beyinin uyumasını bekler.. Kadın bu; eksik olmamalı sırtından sopası, karnından sıpası.. Haddi midir sanki elinin hamuruyla, erkeğin işine karışması (!) Saçı uzadıkça, kısalı verir zaten aklı.. Kadın öyle bir şeydir ki; çocukluktan başlar terbiyesi: dövmezsen kızını; döversin dizini..

Kusura bakmayın beyler.. Düşüp sokaklara karanfil filan dağıtmayın.. Laflarınızı süsleyip, kimsenin gözünü boyamayın.. Yılda bir gün kibarlık gösterip ona kadın gibi davranacağınıza, bir zahmet her gün ona insan gibi davranın..

Alıntı

 

Anasayfa