ŞEHİRDE KÖYLÜ GİBİ YAŞAMAK…

Berkant DOĞAN2018-10-14 15:11:01

Çocukluğum ve gençliğim köy ile şehir arasında geçti.

Şehirde köylü, köyde şehirliyi oynamak zordu.

Fındık zamanları köye geldiğimizde ne kadar Ret-kit, tommiks, teksas kitaplarım varsa bir çuvala doldurur getirirdim.
Rengaremtikitaplar.

Şehir kitaplarıydı.

Köydeki komşu çocuklar” Anaaa. Gavur kitabı okuyor bu” derlerdi.

Bir çok komşu çocukları “ Bunu okuma biz sana evden kitap getirelim “ derlerdi.

Getirirlerdi de.Kuran öğreniyorum. Abdest nasıl alınır, Nasrettin hoca, Pamuk prenses 7 cüceler, Atatürk ilke ve inkilapları..

Oysa bana dalton kardeşler daha cazip geliyordu.

Ret- Kit”in altı kurşunla 24 delik açması daha anlamlı geliyordu. Muşmula suratlı onlarca Kızılderililerin arasına girip onları çizik bile almadan pataklayan Tommiks bizim kahramanlarımızdı.

HelekiTeksas İngilizlere bir dayak atıyordu ki off. Of..

Şehirde Karate filmleriyle kendimize gelirdik.

Benim idolümWangYu idi.

Yüz tane elikılıçlı kötü adamı elleriyle maffediyor, kötü adamlar kaçacak delik arıyorlardı.

Mahallede ben WangYu oluyordum. Benden gayrısı Bruce Lee idi.

Az tekme yememiştim Bruce Lee den..

Köyde köylü, şehirde şehirli kabul etmiyorlardı bizi.Yada bana öyle geliyordu.

Ama hiç uyumsuzluk yaşamadım. Hiçbir zaman ne köydeki nede şehirdeki arkadaşımla kavga etmedim.

Yani ne köy oldum ne şehir..

 

Ama hala bu Bruce Lee denen adama gıcığım var..

 

Anasayfa