KIRK DERE..

Kırk dereden su getirsekte olmuyor..
Şimdiye kadar olmadı. Bundan sonrada olmayacak.
Dürüst çalışıyoruz. Namuslu çalışıyoruz. İyi çalışıyoruz ama ödülümüz hep yalnızlık. Hep sıkıntı. Hep acı..
Düzgün hayatların kaymalar yaşadığı bir erozyon geçiriyoruz..
İnsanız ama kaç kişi sever bizi. Yada biz kaç kişiyi severiz..
Merak ediyoruz. Örnek insanlar varmı bu şehirde?..
Olmuyor yani. Kırk dereden su getirsekte..
Bakın etrafınıza domuz suratlı günler yaşıyoruz..
Başıboş çakallar artık ücretli ulumaya başladı bu zamanlarda.
Zaman bizi nasılda vuruyor ta kalbimizden..
Kırk tas su döksekmi acaba kırk dereden su getirmek yerine.
Acıyor içimiz..
Acıyor hayatlarımız..
Ve yoksulluk bir yağmur gibi nasılda yağıyor üstümüze üstümüze..
Kurtarın bizi desek ne fayda..
Heyhat.
Çıkarın bizi bu ölüm çukurundan..