BİR ŞEHRİN İSKELETİ..

Bir şehrin iskeleti nasıl çıkar.
Haritayla mı? Çizgilerle mi.Karikatürlerle mi?..
Bir şehrin iskeleti o şehri yönetenlerin yönetememesi ile çıkar.
Bir şehrin iskeleti yönetenlerin adaletsiz paylaşımlarıyla çıkar.
Beyinleri yerine göbeklerini geliştirmeye alışmış embesil yöneticilerin aymazlığıyla çıkar.
Ekonominin ırmağını kendi ceplerine kırıntıları halka aktaranların zerzevatların sayesinde çıkar.
Baş eğdiremedikleri aydın insanları yakarak, öldürerek, yıldırarak çıkar.
Okuyan, yazan insanlara baskı , tehdit ettikleri aşikar olarak çıkar..
Ordu bu bakımdan tam bir iskelet..
Şişkin ekonomi onların sepetine yere düşen kırıntılar vatandaşlara.
Bu kentin kültürü yok. Edebiyatı yok. Felsefesi, kimliği yok.
Kısacası ruhu, yüreği yok..
Bunun dışında bir şehirde olması gereken her şey var.
Suni, yapmacık, naylon..
Valisi, kaymakamı, belediyesi, kurum ve kuruluşları, siyasi partileri, milletvekilleri hatta bakanları.
Bu kent bu bakımdan zengin.
Asgari ücretlilerin sırtına basıp , emekçilerin sırtına dayanıp, üretenlere sırtlarını dönüp tüketim toplumunun birer figüranı olan insanların bu kentte ne verebileceklerini sanıyorsunuz?.
Valimiz devletin valisi, belediyemiz vatandaşın belediyesi, kurumlar devletin memurları olabilselerdi sorun yaşamazdık.
Hem üreten, hem emek veren yaşadığı kentin tadına varabilir, isyan bayraklarını açmayabilirdi.
Valide tık yoksa
Başkanlarda tık yoksa
Kurumlar ve kuruluşlar asalak bir yaşamın pençesinden memnunsa.
Bırakın dağınık kalsın her şey.
Nasılsa küfür edende memnun. Küfür yiyende.