SUKUT-İ HAYAL.

Ordu B.şehir yapıldı.
Tam anlamıyla Sukut-i hayal. Daha doğrusu hayal kırıklılığı..
Ne zamanki Ordu isimce büyüdü, insanlar kenti boşaltmaya başladı.
Ordunun B.Şehir olması için onay verenler ve .büyük şehri yönetenlere oy verenler bile” elim kırılsaydı” moduna girdiler.
Herkes belki düzelir. Belki bu kentin şekli şeması düzelir diye müthiş beklentiler içindeyken aksine Ordu büyüdükçe küçüldü.
Sadece şehir değil şehri yönetenlerde küçüldüler.
Bu gün bu şehirde ekmeğimizi alınterimizle yarı aç yarı tok kazanıyorsak birkaç dinini, imanını, insanlığını kaybetmeyenler sayesinde kazanıyoruz.
Bizi yönetenler lokmalarımızı çalarak kendilerine yaylalarda kaçak villalar diktiler.
Haramların en afilisiyle yaşamaya alıştılar.
Bu kentte selamlaşmalarımız bile değişti.
Orduda devleti temsil edenlerin en tepesine başvuruyoruz tık yok.
Kaçak villalar, avanta arabalar, ballı maaşlar
Rantlar, rüşvetler, avantalar.
Bu kentte dini temsil edenler bile dinsiz , imansız.Kukla..
Üç kuruş maaş alacağım diye dostlarını, hemşerilerini satan insanmı olur.
Orduda var. Hemde binlerce.
Hani bir söz vardır.”Anamı bilmem ne yapan zaten kadı. Kimi kime şikayet edeceksin”
Bu şehirde binalar büyüyor. Duvarlar büyüyor.
Ama bu şehirde insanlık küçülüyor.
İnsanlığın asgari ücreti ne acaba?.
Resmen sukut-i hayaliz.
Susuyoruz..