DON KİŞOT OLMAYA PAYDOS, BENDEN BU KADAR…

Berkant DOĞAN2017-12-05 08:14:58

Her zaman dostluğunu ve desteğini gördüğüm bir arkadaşım birkaç gün önce şöyle dedi bana.

“Artık don kişotluğu bırak. Bak yaş geçiyor. Siyaset yazmak senin için iyi olmuyor. Yazıyorsun da kimse açmışın, tokmusun diye soruyor mu? Ekmeğine bak.

Geleceğine bak”..

Gülüp geçmiştim o anda.

Sonra bir gece düşündüm söylediklerini. Ne kadarda haklıydı.

Ben kendim bile geçinmekten acizken milletin dertlerini yazıp duruyorum.

C. Başkanına çatıyorum. Muhalefete çatıyorum. Başbakana çatıyorum. Belediye başkanlarına çatıyorum. Çatıyorumda çatıyorum..

Ne geçiyor elime. Hayat standartlarında nereye geliyorum. Hiçbir yere.
Üstelik küfür yiyorum tehdit yiyorum düşmanım çoğalıyor.
O arkadaşımın bana söylediği gibi benim savunduklarım göbeğinde ceviz kırıyor sıkıntıyı ben çekiyorum.

Devletimi seviyorum

Milletimi bayrağımı, tarihimi. Bu ülkenin bereketli topraklarını seviyorum.

Ve dedim ki benim ne işim var ona buna sallamaya.

Biz sallıyoruz millet keyif yapıyor.

Baktım ki kimse için değmiyor, hiçbir parti için uğraşmaya gelmiyor. Artık siyasi sert yazılar ve siyasi yorum ve paylaşımlarda bulunmayacağım.

AK PARTİ’miş, CHP’miş, MHP’miş, İyi Partiymiş, kötü partiymiş aman benden uzak dursunlar.

Kim bizlere açmışın, tokmusun. Halın nasıl dirliğin nasıl, bir sıkıntın varmı diye sordu.

Bu orduda biz emekçiyiz diyenler emeğimize basıp gittiler.

Milliyetçiyiz diyenler milliyetimizi söküp gittiler.

Müslümanız diyenler lokmamızı alıp kaçtılar. Haklarımızı yediler.

Bana gerçekten destek veren pek çok arkadaşım oldu halada var. Onları seviyorum.

Bana en zor günlerimde yardımcı olan dostlarım oldu. Sıkıntılar içinde çıkardığım kitap dergi ve gazeteme önemli katkılar yapan dostlarımda oldu.

Onları seviyorum ve hep onların yanındayım.

Hiç nankör olmadım. Bir kahvenin kırk yıl hatırı sözüne inandım. Kimseye siyasi görüşü için tavır almadım.

Ben insanlık görevimi yaptım.

Mesleğime devam edeceğim.

Edebiyat yaparak, şiir yazarak, kitap yazarak

Ve insanca yaşamaya ne kadar gücüm yetiyorsa o kadar yaşayarak.

Benden bu kadar.

Arkadaşımın dediği gibi “Don kişot “ olmaya paydos..

Bu zamana kadar kimleri üzdüysem kırdıysam özür diliyorum..

Anasayfa