DİYELİM Kİ..

Diyelimki bu yalan dünyada ahreti düşünmeden çaldınız çırptınız haram paralarla evler , arabalar aldınız, villalar yaptırdınız, çoluk çocuğunuzu rahat ettirdiniz..
Sonra?...
Diyelimki, gariban sofralarından ekmek çaldınız, midelerinizi doyurdunuz, kaşık kaşık haramları kaşıkladınız. 
Sonra?...
Diyelimki Müslüman görünümlü süslüman pozlarındasınız, yalandan namaz, yalandan din iman hanlar hamamlar kurdunuz. Servetlerinize servet kattınız.
Sonra?..
Bu dünyanın üstünde yaptınız bunları.
Peki bu dünyanın bir altı, bir ahreti bir yaradanı yokmu?.
Mahşer günü, hesap günü yokmu?.
Bizlere ahreti , mahşeri anlatan sizlere orası misafirhanemi olacak zannediyorsunuz..
Bizim lokmalarımız az olabilir. Ekmeğimiz yarım olabilir. Sofralarımız tastakır olabilir.
Arabamız, evimiz, servetimiz olmayabilir.
Ama bu sokaklarda hep fareler gibi alnımız açık geziyoruzya yeter bize o..
Sizlerin para gücüyle, servet gücüyle aldığınız selamları biz bu halimizle tertemiz alıyoruz.
Çıkarsız, umarsız
Menfaatsiz bir dostluk köprüsünde dolaşabiliyor karşıdan karşıya geçebiliyoruz.
Çok şükür bizim kursağımızda hiçbir garibanın, fakirin, tüyü bitmemiş yetimlerin lokmaları yok.
Bizim midemizde helalinden kazanmanın mutluluğu, sevinci, onuru var.
Diyelimki.. ağalar , paşalar, krallar gibi yaşadınız.
Ellerinizdeki şehit kanlarını nasıl temizleyeceksiniz.Ellerinizdeki kadınların , gençlerin, çocukların kanlarını nasıl çıkaracaksınız..
Diyelimki. Bize adam diye kendinizi yutturdunuz..
Sonra?...