AVUÇLARIMIZ YANAR BAZEN

Avuçlarımız yanar bazen
Yüreğimizde sular durulur
Bazen çılgın dalgalarda boğuluruz apansız.
Çıkarsız umutlar taşısada gözlerimiz
Bazen duldasında yaşarız ayrılıkları
Kimliksiz.
Hüzün mevsimleri taşır içimiz
Baharlarda vurulan kuş kanatlarında
Yaralanırız.
Sendeleriz hayatın kasislerinde
Yuvarlana yuvarlana , toz, duman
Severiz kimi zaman
Yelyepelek
Salkım saçak .
Uzakları yakın ederiz.
Bırakırız korkunç özlemleri yanıbaşımıza
Kimi zaman taşımaya korkar yüreklerimiz.
Ve zaman vurdukça bizi
Ve çekildikçe hayatın nefesi
Öyle bir sevdaya salarızki kendimizi
Kendimizi unuturuz..