KENDİNE YABANCILAŞAN KENT ORDU.

Gün geçtikçe yabancılaşıyoruz. Yalnızlaşıyoruz.
Tamamen yalanlar ve talanlar üzerine inşa edilmiş bu kentin yok olmasından korkuyoruz.
Farkındasınız yada değilsiniz. Bu kent yok oluyor, imha ediliyor..
Soygun düzenin kumpas figüranları ile soygun düzenini ortadan kaldırmak isteyen bir avuç insanın mücadelesinde başka hiçbir insani yada beşeri değerleri bulamazsınız bu kentte.
Gücün yanında yer alanlarla haklının yanında duranların bitmez mücadeleleri içinde santim santim çürüyen bir kentin insanları olarak sadece ölümü bekliyoruz soğuk ve anlamsız sokaklarda.
Denizin deniz,çiçeğin çiçek bile kokamadığı bu kentte son tangoların son finalleri oynanıyor bu kentte..
Aç insanların tok görünmeye, tok insanların aç gözlülüğüne destanlar düzen insanların para musluklarının başında nasılda küçüldüklerini görüyor bu kent.
Ve gizli gizli ağlıyor.
Bir avuç insan sadece bu kentin savaşını veriyor.
Bir avuç emekçi sadece bu kentin varoş anlayışlarını yıkmaya çalışıyor.
Bir- iki gazeteci bu kenti işgal eden Suriyeli çakalların hegemonyasını kırmaya çalışıyorlar
Baştan aşağı satın alınmış bir basın kalabalığı.
Kendilerini dahi kurtaramayan insanların başkalarının çanağında yer kapmaya çalışmaları.
Harama karşı çıkması gerenlerin haram sofralarının baş köşelerine kurulmalarını gördükçe bu kentin bir kent olmadığını , bu kentin sıradan bir yerleşim alanı olduğunu anladıkça insanın tüyleri diken diken oluyor.
Orduda kurdukları güç tezgahını birbirlerine kaptırmamak için kırk dümen çevirenlerin idare ettiği bu kentin bir geleceği olacağını düşünmüyoruz.
Güç merkezleri değiştikçe yalaka tayfalarıda onlarla birlikte değişecektir.
Santim santim çürüyoruz.
Lokma lokma sömürülüyoruz.
Kaşık kaşık çalınıyoruz.
Görün artık..