Oksijen Tiyatro Genel Sanat Yönetmeni Nurgül Çoluk, gazetemize verdiği röportajda Ordu’da başta tiyatro olmak üzere sanat ve edebiyat konularında da değerlendirmelerde bulundu.

Muhabirimiz Semra Gençosmanoğlu’nun sorularını yanıtlayan Çoluk, Ordu’da sanata bakış açısının güzel olduğuna değinerek, iyi bir tiyatro oyuncusu olunabilmenin tüyolarını vererek, tiyatro oyuncusu adaylarına da tavsiyelerde bulundu.

Semra GENÇOSMANOĞLU: Oksijen Tiyatro Genel Sanat Yönetmeni Nurgül Çoluk, haftanın röportajı sayfamıza hoşgeldiniz. Öncelikle röportajımıza sizi tanıyarak başlamak istiyorum. Nurgül Çoluk  kimdir?

Nurgül ÇOLUK: Hoşbulduk sayın Gençosmanoğlu. Evet, Ordu Belediyesi’nde Karadeniz Tiyatro’sunda 93-94sezonun da tiyatro oyununa alınarak ve böylelikle de tiyatro yaşamım başlamış olarak, oyuncu olarak alındım. Kurs açılmıştı Trabzon Devlet Tiyatrosu’ndan gelen Jale Hanım vardı. Devlet Tiyatrosu sanatçısı Onun açtığı kursa katılmıştım bu kurstan da orada ki büyüklerimiz, bizim oyunlarda olmamız gerekliliğini düşündüler ki bu rahmetli Uğur Gülsoy’du kursa geldiğinde bu arkadaşımız tiyatro için gerekli bunu alalım tiyatroya diye söylemiş sağ olsun.

 Ve onun bu sözü üzerine bizde oyunlara teklif geldi ve oyunlara girdik çocuk oyununa, yetişkin oyununa alındık çalışmalara başladık bir anda tiyatronun atmosferinin içine girdim ve büyülendim.  Yani ben evet zamanından bu yana da tiyatroyu sahnede yapmamıştım ama parodiler yapıyordum özel kanalda o parodilerden oluşan bir program hazırlıyordum küçük skeçler evet ama bu da bir dakikalık on dakikalık program olsun derken bir anda 1-1.50 saatlik programlara dönmeye başladı.

Ben de o arada kendim geliştirmek ve yetiştirmek adına açılan kursa yazılmıştım aslında amacım televizyonda faydası olsun diye tiyatro kursuna yazılmıştım. Ama TV’yi bıraktım televizyona devam etim ve ilk alındığım oyunda Çıkmaz Sokak adlı 3 kişilik oyundu burada başrol oynayarak ben başladım. Tuncer Cücenoğlu’nun yazdığı Çıkmaz Sokak adlı oyunda amatör bilgileri ağabeylerimizi oradaki büyüklerimizin bize verdiği direktifler sonrası başarılı bir çalışma çıkartmıştık.

Semra GENÇOSMANOĞLU: Nurgül Çoluk Neden Tiyatro’yu seçti, Tiyatro sevdası nereden geldi?

Nurgül ÇOLUK: Çocukluğumdan beri ben taklitler yapıyordum parodiler, skeçler şeklinde durumlar aile içinde geliştiriyordum sonrasında da televizyon tiyatro. Benden başka yok maslında ama bakılırsa Ordu ve Perşembe ben Perşembeliyim, Perşembe çevresinde herkes çok esprili yani inanılmaz espriler yaparlar stand up’lar yapıyorlar bizim sülalede aslında sahneye çıkmış olarak çok fazla kişi yok kendi içimizde stand up yapıp skeçler yapıp eğlenirdik.

 Ama kitap yazma derken aktif tiyatro yaşamının içinde kitap yazmak için bir zaman dilimi ayıramadığımdan kaynaklı bunu ben denemiştim bir tiyatro oyunu yazdım. Kırılma Noktası adlı bir tiyatro oyunu yazmıştım bir yarışma açılmıştı Türkiye genelinde Ankara’da açılan bir yarışmaydı, kadın oyunları diye bir yarışmaydı bende onu denemek için göndermiştim ilk yazdığım bir oyundu ve çok özümseyerek yazmıştım duyduğum hikâyelerden bütünleştirdiğim bir oyundu o Kırılma Noktası’nı gönderdim ve orada bana mansiyon ödülü döndü.

Ondan sonra bana bu bir teşvik gibi oldu tekrar oturup yazdığım yazılar var ama onları bir türlü toparlayamadım çünkü tiyatro yaşamım çok daha aktif çok daha ön planda olduğu için bunu biraz bu tiyatro dönemi aktifliğini azalttığım dönem dönemde yapabileceğim bir şey olarak görüyorum.

Semra GENÇOSMANOĞLU: Tiyatro oldukça gönüllük ve sabır isteyen bir sanat dalıdır. Siz bu konuda neler düşünüyorsunuz? 

Nurgül ÇOLUK: Genel olarak bakıyoruz OBKT değil de genel Ordu’daki tiyatro potansiyeli, o dönemlerde gönüllülük esaslı çalışılıyordu yani Ordu Belediyesi Karadeniz Tiyatrosu’nda ben mesai yapıyordum ama bir maaşlı çalışmıyordum mesela benim gibi o kadar çok arkadaşımız vardı ki mesai yapıp ve bunun ücrete döngüsü olmayan arkadaşlarımız mevcuttu. 

Çünkü yönetmelik olarak bazı şeyler oturmamıştı ama inanılmaz gönüllülük çalışması vardı orada bu gönüllülük esaslı çalışmanın da yansıması çok keyifli oluyordu o zaman çok oyunlar çıkartılıp keyfi ile dolaşılıyordu turnelerde yapılıyordu turneler il dışına da yapılıyordu.

Festivallere katılınıyordu, dışarıdan hocalarımız gelip yönetmenlik yapıyordu aklımda olan mesela Güngör Dilmen rahmetli onun oyunu Deli Dumrul çalışması kendi yazdığı oyununu yönetmek üzere Aydın Üstüntaş hocam,  Güngör Dilmen hocayı davet ediyor gelmesi için ve kabul ediyor burada o kadar yoğun program çerçevesinde gelip bize bu oyunu çıkartıyor. Ve bunun gibi birçok isimle çalışıyoruz sonrasında daha kurumsallaşmaya dönüyor, 96’da Ordu konservatuarı açılıyor, belediye konservatuarına eğitimci olarak devam ediyoruz.

Bu altyapıyı oluşturan devlet konservatuarı varken Ordu Belediyesi Karadeniz Tiyatrosu alt tabakasını besleyerek devam ediyordu şu noktalarda bu biraz besleme noktası olmuyor çünkü Ordu Belediyesi konservatuarı yok.

Konservatuar zaten üniversitenin bir tiyatro bölümü gibi işliyordu, bizim devlet konservatuarımız orada 4 yıllık bir eğitim süreci oluyordu 4 yıllık eğitim süreci sonrasında da bir çok şeyi öğrenerek mezun oluyordu arkadaşlarımız bunun için verimli bir döngü ama şuanda yok bir yıllık kurslar altı aylık kurslar oluyor bir tiyatroyu altı aya sıkıştırıp verildiği anda da verimi alınamıyor maalesef.

Semra GENÇOSMANOĞLU: Muhabbet-i Ala ne anlatıyor? Oyun ne zaman sahne alıyor? Tiyatro’daki Hedefiniz Nedir?

Nurgül ÇOLUK: Muhabbet-i Ala her cumartesi saat 19.30’da Oksijen Tiyatronun kendi alanında. 

Muhabbet-i Ala metinsel bir tiyatro değil, her hafta farklı konu ve kişilerle oynuyoruz. Gelen seyirciyi de katıyoruz oyunun içine, seyirci burada çok farklı bir model de gelip seyreden seyirci değil, gelip oyunun içinde olan bir seyirci oluyor burada buradaki faklılık bu oluyor.

Daha çok kitleye ulaşabilmek, mevcut potansiyelin üstüne çıkabilmek yani Ordu’daki tiyatro geleneğinin devamlılığını sağlama noktasında biraz kendimizi görevli azlediyoruz bu konuda çünkü tiyatronun özelliği budur yaymak ve geliştirmek.

Bir şehirde ne kadar tiyatro varsa yaygınsa o Şehir o kadar gelişmiş ve kalkınmış demektir.

Semra GENÇOSMANOĞLU: Size göre, Ordu Edebiyatın ve Sanatın neresinde?

Nurgül ÇOLUK: Bir zamanlar tam göbeğindeydi. Çünkü, Orduda edebiyat festivalleri ve tiyatro festivalleri vardı, heykel sempozyumları vardı, çok yoğun bir edebiyat şehridir çizgisi çizilmişti. Bu festivallerin devamlılığını biz çok arzu ediyoruz, umut ediyoruz ki bu tarz festivallere tekrar gidilecektir.

         Çünkü yeri geliyor kitap festivalleri oluyor, kitap fuarı da çok büyük adım oluşturuyor. Ordu için o kitap fuarının ilk günü oradaydım. Muazzam öğrenci, öğretmen, halktan insanlar, herkes ordaydı. Neredeyse ve o kitabın kokusunu alabilmek için.

Ben her gün oradaydım her gün bir tane kitap alabilmek için gitmiştim ve her gittiğimde de kalabalık olduğunu görmek çok mutluluk verdi bana bu güzel bir gelişme ordu adına. Tiyatro olarak da seyirci açısından da bir gelişme var, bizi de takip eden güzel bir seyircimiz var, demek oluyor ki Ordu’daki sanata bakış açısı güzel gidiyor.

Semra GENÇOSMANOĞLU: Yeni bir oyun var mı?

Nurgül ÇOLUK: Her sezon bir yetişkin oyunu hazırlıyoruz bu sezonda biraz uzun metrajlı sürdü çünkü destekleri alma konusunda biraz geç kaldığımız için sergileme noktamızda ocak ayına döndü 9 Ocak’ta sergileyeceğimiz Köprüden Önce Son Çıkış adlı bir oyunumuz var. Onur Erbilen’nin yazdığı Ordu Üniversitesi tiyatro bölüm başkanımız Sayın Yasin Akyüz’ün yönettiği oyunumuzu 9 Ocak’ta sergileyeceğiz.

Semra GENÇOSMANOĞLU: Ordu’yu yönetenlerden neler bekliyorsunuz? Sanat ve Edebiyat anlamında eksik bir şeyler var mı?

Nurgül ÇOLUK: Festivallerin devamlılığını istiyoruz çünkü tiyatro olarak tiyatro olması çok önemli bir şehirde.

Ulaşamadığımız kesim var hâlihazırda. Ordu’da 100 yıllık bir tiyatro geçmişi var, bu 100 yıllık tiyatro geçmişinin içinde belirli bir kitlede kalınmış gibi bir durum var. işte bunu açma noktasında büyük şehir ilçeleri her yıl turneler yaptırıyor, kendi oyunlarını turneler şeklinde devam ettiriyor. Bu bir avantaj oluyor en azından biz ilçelere eskiden gidiyorduk ama turne bağlantısı yaptığımız zaman gidiyorduk. Şu noktada bu açığı Ordu Büyükşehir Belediyesi Karadeniz tiyatrosu kapatmış oluyor. Bir de keşke oradaki insanları gerçek sahnenin olduğu alana getirebilsek. Çünkü turne tiyatrolarında bir tiyatro salonu olmuyor.

Semra GENÇOSMANOĞLU: Ordu’daki insanlar komediye mi, yoksa Drama mı daha ilgili?

Nurgül ÇOLUK: Bu sergilenen oyunun kalitesine de bağlı aslında, bir dramı o kadar iyi sergilersiniz ki insanlar bunu seyredip çıktığında da çok mutlu ayrılırlar. Ama tiyatro eşittir komedi şeklinde düşünülüyor, aslında tiyatronun hayatın aynı olduğunu görmeliler her türden oyun sergilenmeli ve bu seyirciye de alıştırılmalıyız.

Bizim hazırladığımız oyunlar genelde komedi unsuru oyunlar oluyor, ama geçmişimize bakılırsa dramatik yapısı olan dram oyunlarımız da var. Bunu kaliteli sunduğumuz noktada aynı kahkahalarla güldüm diye çıkan seyircilerimiz gözyaşlarına boğuldum çok güzeldi bu oyun diyerek çıktığında aynı kaliteyi yakalamış oluyoruz.

Semra GENÇOSMANOĞLU: Oynamayı hayal ettiğiniz bir oyun var mı? Ya da rol model aldığınız birsi?

Nurgül ÇOLUK: Bunu çok değerlendirmedim hani şu oyunu da ben oysam durumu çok fazla olmadı, sergilediğimiz Ay Işığı’nda Şamata diye Haldun Taner’in bir oyunu vardı o hep aklımda olan bir oyundur. Bunu iyi bir ekip kurup sergileyebiliriz dediğim ve sergilemek istediğim bir oyundur. Yemenimin Uçları diye bir oyun metni vardır mesela onu sergilemek isterim, yönetmek isterim.

Örnek aldığımız rol modeller çok zaten bakılırsa, duayenler var, Genco Erkal gibi Yıldız Kenter gibi duayenlerimiz var. Onları sahnede tek başına oyunlarında gördüğüm zaman gerçekten devleşiyorlar.

Semra GENÇOSMANOĞLU: İyi bir oyuncu nasıl olur?

Nurgül ÇOLUK: Eğitimle, yani iyi bir oyuncu bunun eğitimini almadan en azından kursuna gitmeden sahneye çıkmak çok fazla amatörlük durumu oluyor. Yani eğer bunun üzerinde devam etmek istiyorsa bu kişi onunla ilgili çok kitap okuyacak. Yani tek başına kitap bir şey değil kurslarına gidecek eğitimine gidecek atölyelerine gidecek.

Semra GENÇOSMANOĞLU: Tiyatro kurmak istiyoruz gibi teklifler geliyor mu Size?

Nurgül ÇOLUK: Tiyatro kurmak adına hiç kimse gelmedi, tiyatro kurmak kolay bir şey değil. Ama hazır olan tiyatro ya destek vermek adına evet, öğrenciler geliyor destek olmak adına bizlerde olabilir miyiz diye soruyorlar bizim zaten Muhabbet-i Ala oyununun bir mutfağı var biz o mutfakta o arkadaşlarımızı pişirmiş oluyoruz. Geçlerimiz geldiği zaman oksijen tiyatronun kapısı her zaman açık biz onlara hiçbir zaman hayır demiyoruz.

Semra GENÇOSMANOĞLU: Bir Tiyatro’nun seyirci koltuğu ne kadar olmalı?

Nurgül ÇOLUK: OBKT deyince en yani en sıcak atmosferli tiyatro salonu OBKT. Çünkü seyirci ve salonun o sıcaklığı çok önemli oluyor. Tam kararınca 300 koltuk olmalı.

Semra GENÇOSMANOĞLU: Sayın Çoluk, verdiğiniz bilgiler için çok teşekkür ediyoruz. Umarız, Ordu’da başta tiyatro olmak üzere sanat ve edebiyatta hak ettiği yerlere gelir. Size de bundan sonra ki çalışmalarınızda başarılar diliyorum.

Nurgül ÇOLUK: Sayın Gençosmanoğlu, bende başta şahsınız olmak üzere Ordu Yeni Haber Gazetesi ailesine, bana ve Oksijen Tiyatroya bu fırsatı ve katkıyı sunduğunuz için teşekkür ediyor, yayın hayatınızda başarılar diliyorum.