Türkiye Sakatlar Derneği Ordu Şubesi Başkanı Selma Gülseren, gazetemiz editörü Şafak Deliçakar’a verdiği röportajda, Ordu’da engellilerin hayallerinin çok deteklerinin ise hiç olmadığını söyledi.

Üç dönemdir dernek başkanlığını yürüten başkan Gülseren, İŞ KUR tarafından projelendirilen örtü altı seracılık faaliyetlerinin yanı sıra derneğin sorun ve taleplerini de röportajda dile getirdi.

Şafak DELİÇAKAR: Sayın Gülseren, haftanın röportajı sayfamıza hoş geldiniz. Son kongre ile birlikte üç dönem başkanlığa devam ediyorsunuz. Öncelikle bu konuda tebrik ediyor, kongre ile ilgili kısa bir değerlendirme almak istiyorum.

Selma GÜLSEREN: Her üç senede bir tüzük gereği kongremizi yapıyoruz. Bu seneki kongremizi de Mart ayında yaptık. Ama bizim üç bin kişilik üye sayımız olduğu için sayımızı düşürmek zorunda kaldık. Bu sefer yaptığımız güncellemede üye sayımızı 200 kişiye indirmiş olduk. Çoğu üyemiz rahatsız ve çoğunun da ilçelerde bulunmaları nedeniyle üye güncellemelerini yaptıramamışlardı. Bu sefer sürekli gelen üyelerimize tabi tutarak, yönetimi de yedi kişiden beş kişiye düşürmek durumunda kaldık.

Bu nedenle bir ay öncesi yeniden kongre yapmak zorunda kaldık. Yönetim işinde biliyorsunuz gönüllülük esastır. İnsanlar çok hevesli olarak giriyorlar yönetime ama bakıyorlar ki dernekte sıkıntı var, gelir yok, gider çok, insanlar para alamadığı gibi dernekte o kadar da cebimizden harcadığımız oluyor. Bu tamamen gönüllülük işidir. İsteyerek yapılan bir iştir. Bugün gönülden istekli beş arkadaşımız yönetimde yerini aldı. Allah hepsinden razı olsun. 

Şafak DELİÇAKAR: Bu sene ikinci kez örtü altı seracılık kursu düzenlediniz. Bize bu çalışma hakkında biraz bilgi verirmisiniz?

Selma GÜLSEREN: İş Kur’un projesi vardı. Takı tasarımı kursumuz vardı, çok güzel insanları bir araya getirdik ve bu bir sene sürdü. Ama oranın kirası çok yüksekti, siyasiler sağ olsunlar zamanında bize çok söz verdiler, siz devam ettirin biz başa geldiğimiz zaman yanınızdayız ve hiç kimse yanımızda olmadı.

Bir sene kadar dayanabildik. Çok kişilere sertifikalar verdik, çok engelli kardeşlerimiz faydalandı, işyerlerini açtılar ama ne yazık ki bir sene içinde biz kapatmak zorunda kaldık.

Çünkü o kadar durumumuz yoktu, derneğimizin bir geliri olmadığı için siyasilerde Allah razı olsun destek olmadıkları için kapatmak zorunda kaldık. Ama Sera kursumuz kendi bireysel seram var. Benim ve bu sene de on tane engellimizin ailesi ile beraber rehabilite amaçlı toplam 25 kişiye kurs veriyoruz ve beş kuruş para talep etmeden ben oraya götürüp getiriyorum. Ayrıca kira falan almıyoruz. Asla faaliyetimizi biz proje kapsamında derneğin serası olarak gösterdik ve o şekilde engellilerimiz buradan faydalanıyorlar.

Tabi ki amaç burada illaki engelliler bir şey öğrensin veya sertifika alsın değil. Elbette sertifikalarını alacaklar ama önemli olan aileleri ile beraber zamanlarını geçirecek bir anları oluyor kendilerine çünkü aileler genelde çocukları engelli olduğu için ve çoğu da zihinsel engelli olduğu için anneleri kendilerine zaman ayıramıyor. Ama bu beş saatlik zaman zarfında anneler şunu diyor. Biz kendimize hiç zaman ayırmamışız başkanım ne kadar güzel oldu bizim için  diyorlar.

Haftada bir defa köye gidiyoruz daha sonra şelalelerde gezilecek yerlerde geziyoruz. Orada hem eğitim alıyorlar hem seranın nasıl yapıldığını, bitkinin nasıl yetiştiğini öğreniyorlar. Onlar için daha çok gezme amaçlı ve çok faydasını gördü arkadaşlarımız hatta bir arkadaşımız var annesi diyor ki benim oğlum daha önce saat 12’den önce kaldıramazdım, şimdi çocuğum eğitim zamanları hepimizden önce kalkıyor. İşte bunlar güzel şeyler, bizlerde güzel şeyler yapmak için mücadele ediyoruz.

Şafak DELİÇAKAR: Önceki yıllarda tiyatro ve sanatsal faaliyetleriniz vardı. Bu faaliyetleriniz sanırım artık sürmüyor. Bu konuda söylemek istediğiniz bir şeyler var mı?

Selma GÜLSEREN: Türkiye Sakatlar Derneği olarak geçmişte yapmış olduğumuz tiyatro faaliyetlerimizde maalesef bu sene sürdürülemedi. Oysa engelli kardeşlerimiz bu alanda çok arzulu ve istekli. Bu konuda bu sene bize tiyatro faaliyetlerimiz yeniden devam ettirebilmemiz için kimse destek ve yardımcı olmadı.

Biz engelliler olarak sanatsal faaliyetlerde de kendimizi meşgul etmek istiyoruz. Eğer Büyükşehir belediyemizin Tiyatrosu bize el uzatır destek verirse aynı heyecanı bizler bu yılda yeniden yaşamak istiyoruz. Bu konuda yaklaşık 50 üyemiz hala telefon ederek başkanım bu çalışmayı bu sene yapabilecek miyiz diye soruyorlar. Ben yine yapabilmemiz için istişarelerimizi sürdüreceğim. Kapısını açan olursa veya burada dernek bünyesinde bize yardımcı olunur ise tiyatro faaliyetlerimizi de yeniden sürdürmek isteriz.

Şafak DELİÇAKAR: Ordu’da engelli derneklerinin bir çatı altında toplanmasını istermisiniz? Belediyelerinde böyle bir proje çalışması vardı. Duruma nasıl bakıyorsunuz?

Selma GÜLSEREN: Türkiye Sakatlar Derneği olarak daha önceki açıklamalarımızda da belirtmiştim. Bizler bütün engelli derneklerinin hep bir konsept içinde bulunması gerekiyor diye. Bu son seçimlerde belediyelerimizin bir Altın Saray projesi vardı. Bu projede bütün engelli dernekleri bir çatı altında toplanacaktı. Bu projeye en çok sevinen taraflardan biri de bizler olmuştuk.

Bu projede ayrıca engelli rehabilitasyon merkezi de mevcut olacaktı. O gün baktığımız da çok güzel bir proje dedik ve arkasında durduk. Zira bugün gelinen noktada bu proje hakkında ne bir gelişme nede bir beyanat var. Neden proje çalışmalarına başlanılmadı? Bu konuyu da tam bilmiyoruz.

Projenin yapım ve ihale aşamasıyla birlikte en az 2 veya 3 yıl süreceğini tahmin ediyoruz. Şu an bulunduğumuz bina ise bildiğiniz gibi kentsel dönüşüm alanına girdi. Yakın bir tarihte burası da yıkılacak. Bu yüzden bizde kendimize yer arıyoruz. Özellikle yer tahsisi bakımından belediyelerimizden destek bekliyoruz.

Şafak DELİÇAKAR: Mevcut binanız kentsel dönüşüm projesi kapsamında yıkılacak. Yeni yer arayışlarınız ve ileriye yönelik hedefleriniz nelerdir?

Selma GÜLSEREN: Teşekkür ediyorum, önemli bir soruydu. Gördüğünüz gibi şu an bulunduğumuz binamız hem nemli hem de rutubetli. Engellilerimizde hasta olanlar var. İhtiyaçlarının karşılanması için derneğimize gelenler bu rutubet ve nem yüzünden burada fazla kalamıyorlar. Bu konuda parayla da olsa bize acilen bir yer tahsis edilmesini istiyoruz.

Sonuç itibarıyla engellilere yönelik yapılan açıklamaların klişelerde kalmamasını istiyoruz. Eğer her defasında hepimiz bir engelli adayıyız diyen siyasilerimize de bu çağrımızı iletmek istiyoruz. Eğer hepimiz engelli adayı isek, biz engellilerin sorunlarının çözümü noktasında gelsinler bize yardımcı olsunlar.

Ordu’da engellilerin inanın hayalleri çok. Hayallerimiz çok ama desteğimiz yok. Engelli kardeşlerimizin arzuları yaşama tutunma hevesleri ve toplumda ayrışmadan hayatlarını devam etme istekleri, bizlerin mesuliyet ve sorumluluklarını artıyor. Bir engelli adayımız bir alanda kendini başarılı hissediyorsa, ona yardımcı olmak hepimizin görevidir.

Örneğin resim de, müzikte, tiyatroda, el sanatlarında, üreticilikte, kendini kabiliyetli gördüğü alan her ne olursa olsun bizim mutlaka ellerinden tutmamız gerekiyor.

Her yıl çeşitli etkinlikler düzenleniyor. Ama bu etkinlikler sadece engelliler haftasıyla sınırlı kalıyor. Oysa biz yılın 365 günü aktif ve faal olmak istiyoruz. Özellikle bu el sanatları, tiyatro ve müzik çalışmalarında bizlere mutlaka destek olunmalı diye düşünüyoruz.

Şafak DELİÇAKAR: Sayın Gülseren, röportaj sayfamıza konuk olduğunuz için tekrar teşekkür ediyor, istek ve taleplerinizin yetkili ve ilgili kurum veya kişiler tarafından yerine getirilmesini ümit ediyorum. Ordu’da ki bütün engelli kardeşlerimize de sizin aracılığınızla sağlıklı, huzurlu ve başarılı bir yaşam diliyoruz.

Selma GÜLSEREN: Sayın Deliçakar, bizlerde başta şahsınıza ve Ordu Yeni Haber Gazetesi ve kanalordu.tv ailesine çok teşekkür ediyoruz. Sorunlarımıza, beklentilerimize her zaman duyarlılık ve hassasiyet göstererek sesimizi kamuoyuna duyurduğunuz için şükranlarımızı sunuyor, başarılarınızın devamını diliyoruz.